(snel)dichter - docent - inspirator: workshops, wrap-ups, woordkunst

dichter bij laaggeletterdheid

Op 21 maart 2019 vond in het prachtige Fort de Batterijen een mini-congres plaats met als thema: laaggeletterdheid. Dit congres werd georganiseerd door de bibliotheek Lek & IJssel en was bedoeld voor allerlei vrijwilligers en beroepsgroepen die met laaggeletterdheid in aanraking (kunnen) komen.

Ik, de Man met de Pen, was aanwezig om de sprekers te horen, de paneldiscussie mee te maken en om enkele workshops bij te wonen. Vervolgens ging ik ijverig aan de slag met het gedicht dat ik aan het eind van de dag ten gehore zou brengen.

Het was een behoorlijke uitdaging om van de variatie aan sprekers en informatie één geheel te maken. Tot het laatste moment ben ik blijven schrijven om het gedicht beter te maken en uiteindelijk was de voordracht een succes, waarbij iedereen doodstil luisterde naar mijn in woorden gegoten afsluiting van de bijeenkomst.

*Met veel dank aan Anne Rutten van de bibliotheek Lek & IJssel die op het idee kwam mij in te zetten als slotakkoord.

Bij deze het gedicht dat ik schreef:

Eén team, één taak

Wellicht ironisch dat ik hier al dichtend
een versje voordraag voor de aardigheid
doorspekt van rijm en soms taalvaardigheid
en dat ik me daarmee vooral zal richten

tot mensen die verenigd en tezamen
zich prima kunnen redden met de taal
en dat zelfs kunnen duiden als “normaal”.
Je hoeft je voor de taal toch niet te schamen!?

Om nu als jonge Irma voort te spreken:
ze las de bijbel spellend, woord voor woord,
en zo drong plots haar blindheid tot haar door
en zij stond niet alleen in haar gebreken,

want slechts in deze kleine regio
zijn 15.000 mensen laaggeletterd.
Ze voelen zich qua taal allicht ontredderd,
praktijkvoorbeelden zijn er legio:

een kind dat in de bieb slechts onrust vindt,
een man die zich verliest in zijn papieren,
gemeentebrieven, aanvraagformulieren,
de vrouw die nooit meer voorleest aan haar kind.

Zo kom je bij de vraag die brandt en prangt
van hoe je dit probleem kan signaleren
en of het tij nog tijdig valt te keren?
Hoe weet je wat de kwaal van jou verlangt?

Ja, waar we sowieso voor moeten waken
is steunen op het huidige succes
van taalcafés en van voorleesexpress
en talig zieke brieven beter maken,

want tevens blijkt het niet erg overbodig
te werken aan relatie, veiligheid
en óók te leren van diversiteit;
misschien heeft ieder mens een klantreis nodig.

Van wethouder tot vrouw aan het loket,
ze gaan als pas geoliede machines
op zoek naar hulp in tal van disciplines,
opdat het vangnet breed wordt ingebed.

En dan (alsof het niet complex genoeg is)
komt Jozef met zijn arme vader aan
die bij een U steeds Utrecht kan zien staan,
voor wie dus autorijden zelfs gezwoeg is.

Dus zo wordt laaggeletterdheid een kwaal
die ook veel met cultuur te maken heeft,
met normen, waarden, hoe je handjes geeft.
Het gaat dus niet alleen maar over taal.

Nu rest de schone taak, aan u gericht,
voor dit probleem een oplossing te vinden
en als één team de krachten te verbinden,
zoals de woorden in een eindgedicht.

de Man met de Pen © 2019


Foto: Jelmer de Haas (www.jelmerdehaas.nl)

Foto: Jelmer de Haas (www.jelmerdehaas.nl)

Verder Bericht

Vorige Bericht

Laat een reactie achter

© 2024

Thema door Anders Norén